Prawdy nie da się wyrazić, a wszystko inne to nic innego jak iluzja, czysta wirtuolandia. Jakie to ma znaczenie dla naszego życia ?
Brutalna „prawda” jest taka: wszystko, co pojawia się w naszych głowach nie jest PRAWDĄ.
Dlaczego ? Bo jej nie da się wyrazić. To, co pojawia się w głowie to samowolny, subiektywny OPIS rzeczywistości, który powstał w oparciu o Twoje przekonania i jest zależny od kontekstu sytuacji, w której się znalazłeś.

Co mi to daje?

Po pierwsze: jeśli jest subiektywnym opisem, to Ty, czy ja, będziemy mieli swoje subiektywne opisy, które, UWAGA, mogą być od siebie różne a na pewno są od siebie niezależne.

Po drugie: To tylko opis. Nic nie znaczące słowa o ile wcześniej nie przypisałeś im MOCY ZNACZENIA, czyli obrazu w twojej głowie w który uwierzyłeś, że jest rzeczywisty.

Jakie są tego konsekwencje?

Wszystkie opinie innych ludzi, kierowane pod moim, czy twoim adresem, nie dotyczą bezpośrednio mnie, czy ciebie. Słowa przez nich wypowiadane to tylko efekt działania ich umysłu w kierunku wyrażenia „swojego” zdania na podstawie posiadanych doświadczeń i przekonań.
Innymi słowy, ich słowa to odbicie ich świata, a nie Twojego, a ich opinie opisują tylko ich system przekonań, który powstał na przestrzeni lat Jeśli w niego wierzą będą go zaciekle bronić, bo on dla nich on jest ich światem. Stąd wynikają wszelkiego rodzaju konflikty.

I idąc o krok dalej. Wszystkie opinie na swój temat, jakie pojawiają się w naszych głowach, to jedynie obraz Ciebie jaki stworzył Twój umysł na swoje potrzeby. Miał w tym swój cel, ale o tym być może napiszę innym razem. Zatem jeśli w twojej głowie pojawia się myśl: ale ze mnie idiota, jestem głupi, jestem za gruby, za mało zarabiam, jestem nieudacznikiem, nic mi nie wychodzi, mam doła, nie chce mi się, jestem brzydki, niski, mam to czy tamto, nie ma tego czy tamtego, to wiedz, że to tylko obraz, który nie jest TOBĄ. To tylko nieudolne „odbicie” Ciebie, które nie jest Tobą i nie jest też Twoim rzeczywistym odbiciem.

Jeśli to, co mamy w głowach to  prawie rzeczywiste, „kłamstwa”, to po co w to wierzyć ?
Po co żyć iluzją, jak można żyć w Prawdzie ?

„Redukowanie żywego człowieka do wyobrażenia o nim jest formą przemocy.”
Redukowanie samego siebie do wyobrażenia o sobie również jest ohydną formą przemocy przeciwko sobie, miłości i szczęściu.