Narzekanie, krytyka innych

-[ego]Ostatnio sporo narzekam i krytykuję innych
-[ja]Jak się czujesz, kiedy narzekasz, lub krytykujesz?
-[ego]Nie wiem, nie potrafię określić.
-[ja]Co zazwyczaj jest pretekstem do narzekań bądź krytyki?
-[ego]Zachowanie innych ludzi, które jest niezgodne z moimi lub obecny, zastany stan rzeczy nie jest taki, jaki powinien być.
-[ja]A jaki powinien być?


-[ego]Taki, jaki sobie wymyśliłem, bądź wymarzyłem.
-[ja]Czy to, co wymyśliłeś jest prawdziwe? Czy twoje modele zachowań są prawdziwe?
-[ego]Nie, są tylko moimi wyuczonymi modelami. Ponieważ są wyuczone, nie mogą być prawdziwe, bo wiedza sama w sobie jest ograniczona.
-[ja]Zatem, jeśli to jest tylko model – wyobrażenie, każda z osób może mieć swój własny, czy tak?
-[ego]Tak,
-[ja]Jeśli każda z osób może mieć swój własny model, może zachowywać się zgodnie z nim, tak jak ty to robisz, czy tak?
-[ego]tak. Każdy jest wolny i może robić to, co chce.
-[ja]Jeśli się ze mną zgadzasz – zobacz – TRACISZ ENERGIE NA OCENIANIE ŚWIATA I LUDZI NA PODSTAWIE MODELU, KTÓRY MASZ W GŁOWIE, KTÓRY Z KOLEI JEST NIEPRAWDZIWY, PONIEWAŻ OPARTY JEST NA WIEDZY, KTÓRA NIE JEST PRAWDĄ.
Czy to w ogóle ma sens ?

Na głębszym poziomie narzekanie jest wyrażone poprzez lęk przed rzeczywistością, przed zaakceptowaniem jej taką jaka jest.

2 myśli w temacie “Narzekanie, krytyka innych

    1. Narzekanie nie ma nic wspólnego z naturą człowieka. Narzekanie jest cechą nabytą, wyuczoną w latach wczesnej młodości. Jeśli byliśmy w stanie się jej nauczyć, równie dobrze możemy się jej pozbyć, kiedy tylko uznamy, że jest ona dla nas ciężarem i nie jest nam już do szczęścia potrzebna.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *