Komórki człowieka charakteryzują się trzema możliwymi zachowaniami:
– komórka może ruszyć w kierunku sygnału,
– może go zignorować,
– może się od niego oddalić.

To, jak zachowa się komórka będzie zależne od sygnału, jaki dociera do komórki.
Kiedy przedstawiany komórce jest sygnał, który służy do jej konserwacji i wzrostu, komórka zawsze ruszy w kierunku sygnału. Kiedy komórce przedstawiany jest sygnał, który zagraża jej życiu, wtedy komórka oddali się od sygnału.

Ruch naprzód to wzrost, ruch do tyłu to ochrona.

Komórki naszego ciała przechodzą tam i z powrotem pomiędzy wzrostem a ochroną na podstawie postrzegania otoczenia.

Kiedy myślimy wysyłamy komórkom informację na temat otoczenia. Im więcej wymagasz ochrony, lub postrzegasz, że jej wymagasz tym mniej wzrostu możesz pomieścić. Enegria w organizmie jest wartością stałą. Im więcej zużywamy jej na ochronę tym mniej zostaje jej na rozwój.

Kiedy wykorzystujesz swoją energię do wzrostu – wszystkie „wnętrzności rosną”.
Kiedy wykorzystuję swoją energię do ochrony – energia z wnętrzności kierowana jest do kości oraz mięśni ramion i nóg. Tryb ochrony odłącza wnętrzności organizmu.

Ochrona przed otoczeniem odcina cię od środowiska a to z kolei odcina ciebie od życia.

Głównym przełącznikiem między trybami ochrony i wzrostu jest oś podwzgórze – przysadka – nadnercza.
Stres jest czymś postrzeganym przez mózg. Jeśli myślę, że sygnał stanowi dla mnie zagrożenie to jest dla mnie stresujące. Jeśli zaczynam odbierać sygnał jako stres muszę siebie chronić.

Mechanizm działania stresu.

Sygnał biegnie z mózgu do przysadki mózgowej. Przysadka daje sygnał ustawiając ciało do ochrony. Uwalnia ona hormon adrenokortykotropowy, który przechodzi przez nadnercza. Nadnercza wydzielają adrenalinę, która służy do walki lub ucieczki. Hormony nadnerczy uciskają lub ściskają komórki krwi we wnętrznościach. Zmuszają krew z wnętrzności do płynięcia w ramiona i nogi po to, aby odżywić mięśnie ( Ucieczka). Jak tylko spotkam stres odłączam swoje mechanizmy wzrostu.
Jeśli nie ma krwi w jelitach, to ich funkcja jest zredukowana.

System odpornościowy jest bardzo kosztownym systemem organów do prowadzenia.Używa bardzo wiele energii do funkcjonowania.Hormony wydzielane pod wpływem stresu wyłączają system odpornościowy.

Co zrobić, aby być zdrowym? – należy wyregulować stres. Kiedy jesteśmy przeziębieni po prostu jesteśmy w stresie.

Będąc w stresie działamy zgodnie z odruchem warunkowym, za który odpowiada tyłomózgowie. Myślenie, logika i rozumowanie ulokowane są w płacie czołowym. Podczas stresu komórki krwi w płacie czołowym zostają ściśnięte i odżywiają tyłomózgowie. Kiedy jesteś pod wpływem stresu: tracisz inteligencję. Jest to wymagane, ponieważ nie jest to czas na myślenie, ale na działanie.

Wszystko sprowadza się do trzech rzeczy, które dzieją się pod wpływem stresu. Każda z nich wykańcza ciebie na trzech róznych poziomach:

1. Twoje wnętrzności wyłączają się.Twoje mechanizmy wzrostu i konserwacji są redukowane.
2. Twój system odpornościowy jest hamowany lub redukowany, by zachować energię, co pozwala mikrobom żyjących we krwi ( oportunistyczne organizmy) działać swobodnie.
3. W odpowiedzi na stres zaczynasz operować odruchem warunkowym i twoja inteligencja jest tracona na rzecz reagowania.

Stąd wniosek: naszym głównym problemem jest chroniczny stres.

Jeśli sygnały stresu nie dochodzą do membrany komórki to aktywizują się ścieżki białkowe, którymi są oddychanie, trawienie i wydalanie.
Jeśli stres dochodzi do komórki, to ta przystosowuje się i zmienia swoje geny w odpwiedzi na stres.

W każdym jądrze, w każdej komórce swojego ciała posiadasz geny, których funkcją jest przepisywanie innych genów, jeśli napotkaja stres. Środowosko, a w szczególności to, jak postrzegasz otoczenie określają, czy w danej chwili jesteś w stanie stresu czy nie.

Twoje przekonania w sytuacji napięcia przepiszą geny, by pomieścić stres.Nawet jeśli nie jest to prawdziwe zmieni to twoją biologię, by wpasować się w to, co wierzysz.

Oznacza to, że Twoje przekonania zmieniają twoje geny i to twoje przekonania a nie geny decydują o tym jak w danej chwili się czujesz.

To ty jesteś w stu procentach odpowiedzialny za swoje życie, bo ty i tylko ty masz wpływ na to, jakie są twoje przekonania na temat otaczającej cię rzeczywistości. Jeśli masz wpływ na swoje przekonania masz też wpływ na procesy zachodzące w Twoim organizmie.